چرا 21 دسامبر ، 2012، توسط بسیاری به عنوان روز فاجعه انتخاب شده؟ این موضوع به طور عمده ای ریشه در محاسبات تقویمهای قوم مایای باستان دارد.
مردم مایا در آمریکای مرکزی زندگی می کردند، اوج تمدن آن ها از 250 قبل از میلاد تا 900 میلادی بود. کشیشان مایایی سیستم تقویمی مرتبط با مشاهدات نجومی را ابداع کرده بودند که برخی بر این باورند دقیق تر از تقویمی بوده که امروزه استفاده می کنیم.. این به رغم این واقعیت بود که آن ها تلسکوپ نداشتند، و با استفاده از چشم غیر مسلح به مطالعه آسمان می پرداختند.

بسیاری از مردم حاضرند تقریبا هر چیزی را بدهند تا از آینده آگاهی یابند. این مسأله قدمتی به درازای هبوط آدم در زمین دارد. وقتی روایات را مرور می کنید می بینیم این کنجکاوی و پرسش از آینده از زمان حضرت آدم(ع) مطرح بوده است.
اصحاب معصومین(ع) نیز از این قاعده مستثنی نبودند.1 بارها از معصومین(ع) در مورد زمان خروج قائم پرسیدند، اما آنان از مشخص نمودن آن نهى نمودند و زمان ظهور را همانند علم به قیامت در انحصار خدا معرّفى کردند.2 معصومین(ع) اغلب با آن ها در مورد ظهور و زمانی که مستضعفان و حکومت الهی بر همه چیز حاکم خواهد شد صحبت کرده اند.
شاید بهترین روایتی که مفصلا به احوالات آخرالزمان می پردازد حدیث نبوی(ص) است که ابن عباس نقل کرده است و آن ماجرای گفتگوی سلمان(س) پیامبر(ص) است.3
سلمان(س) با شنیدن این سخنان احتمالا شوکه شده بود و همین سخنان این افراد را وادار به پرسیدن سوال از چیزهایی کرد که ما از قرن اول تا به امروز مشتاق دانستن پاسخ آن هستیم: "فرج شما کی خواهد بود؟4 آيا براي ظهور وقتي معين شده است؟5
این گفتگوها نزدیک به 1400 - 1150 سال پیش رخ داده است. مسلما حضرت مهدی(ع) نمی توانست در طول عمر آن اصحاب ظهور کند، هر چند به نظر می رسد آن ها سالهای زیادی را به انتظار گذراندند. همگی مردند، در حالی که هنوز در انتظار ظهور او بودند.